Sluiten
In deze drie monochrome schilderijen valt de kleur volledig samen met het oppervlak. Het drieluik – minimaal in vorm en kleur – kan in verband gebracht worden met het streven van de fundamentele schilderkunst. Cortier onderzoekt hier de spanningen die ontstaan wanneer intense egale kleurvelden invloed op elkaar uitoefenen. Hij kiest voor verzadigde kleuren omdat ze voor hem 'mooier zijn, echter ook'.
