Dibutades, dochter van een pottenbakker uit Korinthe, neemt afscheid van haar geliefde. Voor hij op een lange reis vertrekt, tekent ze zijn schaduw na op de muren van haar vaders atelier. Zo kan ze zijn beeld voor altijd bewaren. Volgens de legende zou op die manier de tekenkunst zijn ontstaan.

Joseph-Benoît Suvées neoclassicistische versie is verfijnd en munt uit in helderheid. Het licht-donkerspel is indrukwekkend. De contouren van de figuren met hun gedrapeerde gewaden zijn scherp. Suvée was Bruggeling, maar bouwde een zeer succesvolle internationale carrière uit.

TOPSTUK

In de tijd van Suvée waren ‘schaduwportretten’ een echte trend. Bij een schaduwportret, of een ‘portrait à la Silhouette’ tekent de kunstenaar de omtrek van een gezichtsprofiel na en knipt het uit. Het resultaat is een haarscherp contrast tussen het zwarte portret en een lichtere achtergrond. Complexe vormen van het gezicht, kragen, hoeden en pruiken worden gereduceerd tot een simpel beeld in één kleur. De focus ligt op eenvoud en lineariteit: sleutelbegrippen in de neoclassicistische esthetiek. De invloed van de oudheid, onder meer de teksten van Plinius de Oudere, speelt een belangrijke rol in de vormentaal van deze stijl. De populaire theorie dat de menselijke persoonlijkheid af te lezen is van het gelaat, zorgt voor een stijgende interesse in silhouetportretten. Schaduwportretten evolueert van een leuk tijdverdrijf in de 18^e-eeuwse Franse salons naar een zelfstandige kunstvorm in de 19^e eeuw. De stijl blijft populair tot aan de doorbraak van de fotografie.